Waarmee kan je bij mij terecht? (Tijdelijke cliëntenstop)
Je
zit met de handen in het haar. Al vele jaren. Hoe komt het dat jij zo veel
voor anderen doet en je er zo weinig voor terug krijgt? Je hebt het gevoel
geleefd te worden. Er wordt zo veel van jou verwacht. Je raakt hoe langer
hoe meer verstrikt en je gedachten draaien in kleine rondjes. Je bent moe.
Hondsmoe.
Weet dat jij een mooi mens bent. De wereld heeft mensen met een warm hart
nodig. Mensen die zorgen voor anderen, elkaar helpen, mensen blij maken.
Die zichzelf even opzij schuiven en anderen op de eerste plaats zetten.
Dat is zo'n mooie eigenschap.
Problematisch wordt het als jouw welbevinden volledig afhangt van anderen.
Als je jezelf wegcijfert op regelmatige basis. Je raakt op de duur je
kompas kwijt. Je zit alsmaar in je hoofd, en je negeert je buikgevoel. Je
verliest je ruggengraat. Het gaat van kwaad naar erger.
Je kan pas goed voor anderen zorgen als je ook goed voor jezelf zorgt.
Maar dat heb je nooit geleerd. Je kan pas grenzen stellen als je weet wat
comfortabel aanvoelt voor jou en wat niet. Maar daar heb je nooit aandacht
aan besteed. Je krijgt pas respect van anderen als je jezelf respecteert.
Da's een lastige.
Wat als wij nu eens samen jouw formule zochten om jezelf terug te
cijferen? Wat als jij rust vond in je hoofd en de connectie met je
buikgevoel terugkreeg? Hoe zou het voelen om dieper te kunnen ademhalen,
dieper te kunnen slapen en diepere relaties te kunnen aangaan met anderen?
Ik beloof je dat het een boeiende reis wordt, in de eerste plaats voor
jou. Maar ook voor mij; want telkens weer vind ik het heerlijk om te
zoeken en te vinden wat anderen vooruit helpt. Telkens weer geeft het me
energie om anderen te raken en hen opnieuw te laten stralen.
Dat hoeft geen jaren te duren. Je hoeft niet de hele trap te zien om de
eerste trede te nemen, toch? In het begin zien we elkaar op regelmatige
basis, maar hoe verder je komt, hoe minder je mij nodig hebt. En zo hoort
het. Want jij bent jij.